Naruto na nowo 2.-4.

Naruto na nowo 2. -4.
Godzina 7 rano. Mieszkańcy powoli wybudzali się z krainy snów. Dużo geninów już dawno nie spało, jeśli w ogóle tacy byli. Za godzinę rozpoczynał się Test na genina. W hotelu Naruto przygotowywał się. Ubrał swój płaszcz i maskę Lisa. Na plecy zarzucił swoją katanę. Stworzył z klonów swój Team i wyszedł z budynku. W drodze do akademii zobaczył Team z Suny, jakiś chłopak ubrany na czarno z fioletowymi paskami podnosił za ciuchy jakiegoś chłopca. Podszedł bliżej i wszedł na drzewo, tak aby wszystko widzieć. Schował się w liściach i wyciszył chakrę, jego klony poszły przed Akademię. Nagle za rogu wyszedł Team 7 z Konohy, gdy zobaczyli zaistniałą sytuacje od razu podbiegli.
-Puszczaj mnie! – wydarł się mały brunet, który miał dziwny hełm na głowie, niebieską pelerynę. 
-Puść go! – krzyknął Sasuke do bruneta z Suny. Obok niego stała blondynka, z wielkim wachlarzem w ręku. Chłopak miał dziwną zabandażowaną rzecz na plecach.
-Bo co szczeniaku – odparł. – Wpadł na mnie to dostanie łupnia.
-Myślisz, ze na to pozwolimy? – spytała Saya. Nagle wokół nich zaczęły latać ziarenka piasku. Genini z Suny wystraszyli się, a po twarzach zaczął lecieć im pot.
-Gara? – spytali wystraszeni.
-Puść go Kankuro – powiedział ktoś, a wszyscy spojrzeli na drzewo, na którym siedział Kitsune. Na drugiej gałęzi stał czerwono włosy chłopak. Z jego tykwy na plecach wydobywał się piasek. Brunet posłusznie wypuścił chłopaka, który od razu schował się za drużyną siódmą.
-Nic ci nie jest Konohamaru? – zapytała Kira.
-Nie – odparł masując sobie bolącą cześć ciała.
-Przynosisz wstyd naszej wiosce – powiedział, gdy pojawił się przed nimi. - Idziemy.
-Czekaj – warknął Sasuke – jak masz na imię?
-Nie ważne – odparł jinchuuriki.
-Zadał ci pytanie – wtrąciła czerwono włosa dziewczyna z Konohy.
Blondynka i brunet z Suny ustali za czerwonowłosym. Mieli wystraszone miny.
-Powiedziałem nie ważne! – powiedział prawie krzykiem i uniósł rękę na wysokości barku w kierunku zebranych z Konohy.
Z jego tykwy zaczął się wydobywać piasek i to w dużych ilościach. Pędził na Sasuke, który nie wiedział co robić. Kitsune postanowił wkroczyć. Pojawił się przed nimi i zamachnięciem miecza rozwiał piasek. Schował katanę do pochwy na plecach. Wszyscy patrzyli na to zszokowani.
-Ktoś ty? – spytali wszyscy jednocześnie.-Nie ważne – zacytował Gare, takim samym tonem, jakiego użył wcześniej czerwonowłosy. – Jeśli chcesz walczyć – zwrócił się do najniższego z Suny. –Przejdź do drugiego etapu.- powiedział i odwrócił się, aby odejść. 
-„Nie wyczułem go” – pomyślał jednocześnie Gara i Josuke.
JInchuuriki z Suny wyciągnął rękę tak jak wcześniej, ale w kierunku Kitsune. Gdy piach był metr od niego, chłopak otoczył się złotym płomieniem. Wszyscy zasłonili się rękoma, od temperatury i blasku. Ogień zaczął się kierować w stronę Gary, przenosił się po piasku. Nagle ogień znikł. 
-Nie szalej, bo to źle się dla ciebie skończy – powiedział i odszedł. Zostawił wszystkich wpatrujących się w szoku na szkło, które powstało dzięki ogniu.
-„Dobry jest” – pomyśleli wszyscy i rozeszli się.

-CISZA! – krzyknął jakiś mężczyzna wchodząc do Sali.
Miał czarną chustę na głowie i czarny płaszcz na sobie. Na twarzy miał bliznę. Na Sali od razu zapanowała cisza. Wszyscy genini, którzy podchodzili do testu siedzieli w ławkach i byli obserwowani przez kilku joninów siedzących pod ścianami.
-Za chwile rozpocznie się Test – oznajmił przybyły. – Gdy rozdam test macie dokładnie 60 minut na wykonanie 10 zadań. Zaczynać.
Kitsune zaczął przeglądać zadania.
-„Może i nie zdawałem tego egzaminu, ale tu musi być haczyk” – pomyślał Kitsune. Zaczął uważnie czytać każde pytanie. –„Pytania są na poziomie jonina, od kilku osób wyczuwam silną chakrę i to nie tylko od Sayi i Josuke” – nagle go oświeciło. – „W tym teście chodzi o ściąganie, albo o coś jeszcze innego. Shinobi nie potrzebuje wiedzy, jeśli nie może jej wykorzystać” – przeszło mu przez myśl.
Zaczął się powoli rozglądać po Sali. Zauważył nad jakimś chłopakiem oko, a wokół niego piasek, gdy spojrzał na Uchihów zobaczył jak szybko i pewnie piszą coś na swoich kartkach.
-„Sharingan”
Spojrzał na swoje rodzeństwo, które siedziało po jego bokach oddalonych o kilka osób. Patrzyli w przestrzeń.
-„Kurama”
Następnie spojrzał na leżącą na ławce dziewczynę miała długie blondwłosy upięte w kucyk.
-„Klan Yamanaka”
Przed jego oczami przeleciał mały owad, może i nie było by to dziwne, gdy by nie zobaczył jak ten owad wchodzi pod płaszcz jakiegoś chłopaka. Miał jasną bluzę z wysokim kołnierzem maskującym pół twarzy i ciemne okulary.
-„Klan Aburame”
Spojrzał na swoja kartkę i próbował sobie przypomnieć jakąś technikę, która mogła by mu pomóc.
-„Szlag, nie pamiętam, abym miał taką technikę, ale musze przyznać, ze szybko wpadli, aby ściągać”
Jego uwagę zwróciło jego rodzeństwo. Po pół godzinnym zamyśleniu nagle zaczęli pisać.
-„Kurama” – pomyślał i wpadł na pomysł. Próbował się połączyć z lisem, ale nie wychodziło mu to.
-Numer 4,11,34 wypad.
-CO?! – krzyknęli jednocześnie wytypowani.
-Wpadliście trzy razy, wy i wasze drużyny oblewacie.
Kitsune się tym nie przejął i próbował dalej.
-„Więc przyszedłeś tu” – usłyszał głos swojego przyjaciela.
-„W końcu, w ogóle nie mogłem się z tobą połączyć.”
-„Twoje rodzeństwo, ciągle mi zadawało pytania. Jak tam u ciebie, pieczęć już zniknęła i po co tu przyszedłeś?”
-„Nie przychodził bym tu, gdyby pieczęć nie zniknęła, a przyszedłem się zabawić”
-„Nie znasz, żadnych technik, które by ci pomogły w obecnej sytuacji?”
-„Nigdy nie myślałem, ze będę w takiej sytuacji”
-„Shinobi musi być gotowy na wszystko, musi mieć wiedzę na wiele tematów”
-„Co mi po wiedzy, jak nie będę mógł jej wykorzystać w walce?”
-Koniec czasu – ogłosił Ibiki, a Naruto zrobił się blady pod maską. Były jinchuurki Kyuubiego słyszał jeszcze przez jakiś czas chichot lisa w swojej głowie. – Kończyć zdanie i odłożyć długopis. 
-„Myśl, myśl, myśl” – powtarzał sobie. –„Wiedza, walka, bezużyteczność” – przez jego głowę przelatywały pojedyncze słowa. –„MAM!”
Szybko odwrócił kartkę i na całej stronie napisał jedno zdanie.
-Za godzinę podam wam wyniki i kto przejdzie do następnego etapu. Rozejść się.
Wszyscy genini opuścili salę, a Ibiki zabrał się za przeglądanie testów. Kitsune zauważył huśtawkę, na której kiedyś się siedział, gdy był mały. Jego Team poszedł, gdzieś za róg i wyczuł jak znikli. Całe ich doświadczenie przeszło na niego, wiedział co napisali i nie miał za bardzo z czego się cieszyć. 
-Ibiki zobacz na testy tej trójki. To drużyna z Wioski Trawy – powiedział jakiś jonin sprawdzający testy. Gdy Ibiki odbierał Testy na Sali wszedł Minato. Ubrany w strój jonina, na twarzy jak zwykle od dwóch lat był smutek.
-Przyszedłem po wyniki dla Hokage – powiedział na wejściu.
-Jeszcze chwila – odparło kilku joninów. A Ibiki sprawdzał testy drużyny z Trawy.
-Minato zobacz na te testy – Morino podał Namikaze dwa testy z trzech. Blondyn zaczął je przeglądać.
-Wyniki nie za dobre, o przejściu zdecyduje trzeci. Nikt nie zrozumiał prawdziwego sensu tego testu. Tutaj nie chodzi o napisanie go jak najlepiej, albo o ściąganie. Wiedza jest…
-…bezużyteczna, jeśli nie można jej wykorzystać w walce – dokończył Ibiki czytając z kartki.
Minato spojrzał na niego zdziwiony. Główny egzaminator odwrócił kartkę w stronę byłego Hokage. Na całej stronie był właśnie ten napis. Minato tylko się uśmiechnął.
-Ciekawe – powiedział. – Biorę wyniki i idę do Tsunade – mężczyzna znikł w Złotym Blasku.
Godzina mijała wszystkim powoli. Każdy się denerwował przed ogłoszeniem wyników. Przed akademią zaczęli schodzić się genini biorący udział w Egzaminie na Chunina. Naruto stanął za drzewem i stworzył swój Team z klonów. Ruszyli do reszty zebranych, którzy wchodzili już do środka budynku. Wszyscy usiedli na swoich miejscach.
-Tutaj mam wyniki – rzekł Ibiki pokazując wszystkim kartkę. – Do drugiego etapu przejdzie 10 drużyn. Do drugiego etapu przechodzi Drużyna z Trawy, z Suny, Team 7,8,9,10 z Konohy, drużyna z Dźwięku, dwie drużyny z Mgły i drużyna z Chmury. Ci których nie wyczytałem mogą wyjść. Jut… - przez okno wskoczyła jakaś kobieta, a za nią rozwinęła się płachta z napisem „Egzaminator Drugiego Etapu” zasłaniając Morino.
-Jest Anko i będę waszym drugim egzaminatorem. Jutro w południe widzę was przy lesie śmierci, wyjście spod głównej bramy o godzinie 11, weźmie was jakiś jonin. 
-Na czym będzie polegać drugi etap? – spytał jakiś chłopak z tyłu.
-Jutro się dowiecie, teraz możecie iść. 
Wszyscy wyszli i rozeszli się w swoje strony.
-Ibiki co ich tak dużo? – spytała kobieta. – Wymiękasz.
-Może w tym roku są lepsi? – spytał.
-Ale i tak pewnie nikt nie przejrzał testu.
-I tu cię zdziwię – powiedział i wyciągnął Test. –Zobacz – podał kobiecie jeden z testów.
-Jest pusty – powiedziała zdziwiona.
-Odwróć – kobieta posłusznie to zrobiła, a jej oczy powiększyły się w szoku. Po chwili się tylko uśmiechnęła. 
-Kto to.
-Ten w masce lisa. Jest dobry, w ogóle nie wyczuwam w nim chakry. Ani razu nie ściągnął, rozglądał się ale nie ściągał Anko jeszcze raz spojrzała na napis na kartce: „Wiedza, jest bezużyteczna jeśli nie można jej wykorzystać w walce”.
Anko wyszła z Sali, a Ibiki zaraz po niej.
Kitsune szedł przez wioskę. Nie miał żadnego celu, szedł przed siebie, gdzie go nogi poniosły. Kątem oka zauważył Ichiraku Ramen. Nie zastanawiając się wszedł do środka. W barze byli wszyscy genini, którzy brali udział w egzaminie. Na jego widok, wszyscy ucichli. Lis nic sobie z tego nie robiąc podszedł do lady i zadzwonił dzwonkiem. Po chwili z kuchni wyszedł starszy Pan.
-Co podać? – spytał.
-Trzy miski Ramen na wynos – odparł i usiadł na krześle.
-Proszę poczekać – kucharz zniknął za płachtą.
-On nie może mieć więcej niż dwanaście lat – mruknął po cichu Shikamaru.
-Racja – poparli go wszyscy.
-Z tego co mówiliście, zamienił piasek w szkło, do tego trzeba mieć nie zwykłe zdolności – powiedział Kiba.
-Nie chciałbym z nim walczyć – mruknął Choji. 
-Moglibyście nie obgadywać mnie za plecami? – spytał Kitsune zwracając na sobie ich uwagę. – Jeśli macie problem powiedźcie mi to wprost.
Ich odpowiedź przerwał wysoki blondyn wchodząc do baru. Ubrany w standardowy strój jonina.
-Co jest tato? – spytała Saya, a Kitsune dopiero spojrzał na przybyłego. Serce zaczęło mu mocniej walić.
-Hokage wzywa was wszystkich – mężczyzna rozejrzał się po wszystkich zebranych. – Kitsune?
-Tak?
-Chodź z nami, Tsunade-sama ma do ciebie kilka pytań – Naruto kiwnął tylko głową i ruszył na końcu z torbą z Ramen.
-Wszyscy są? – spytała blondynka, siedząc za zawalonym biurkiem.
-Tak – odparł Minato.
-Więc na początku chciałam wam pogratulować przejście pierwszego etapu. A po drugie, czy ktoś odgadł prawdziwe przesłanie testu?
-Chodziło o ściąganie – odparł Shikamaru, pewny swojej odpowiedzi.
-Nie – wtrącił Kitsune, a wszyscy spojrzeli na niego z zaciekawioną miną. – Ani o ściąganie i ani jak najlepsze napisanie.
-Więc o co? – spytał Josuke.
-Wiedza jest bezużyteczna, jeśli nie można jej użyć w walce. Jeśli ktoś zauważył, ten egzamin był na poziomie jonina – wszystkich zszokowała ta wiadomość, geninów poziom trudności, a Hokage i najstarszego Namikaze, to, że poznał poziom trudności. – Na Sali było kilku joninów w przebraniu, a żadne pytanie nie było związane z czymś pożytecznym w walce. Była sama teoria, która jest bezużyteczna w walce – skończył swój wywód, nikt jeszcze się nie otrząsnął.
-Bra… brawo – powiedziała w końcu Senju. – Jako jedyny to odgadłeś. Ale ciebie wezwałam w innej sprawie. Chodzi o twoje dane, są nie uzupełnione – powiedziała wyciągając kartkę z biurka. – Kolor włosów?
-Blond.
-Kolor oczu?
-Niebieskie.
-Cechy charakterystyczne?
-Maska Lisa.
-Miejsce urodzenia?
-Nie wiem.
-Jak to?
-Nie wiem gdzie się urodziłem, odkąd pamiętam jestem podróżnikiem.
-A wioska Trawy?
-Dobrze płaci, za tak łatwa misję – skomentował. – Brakowało im kogoś, to dali mi taką misję.
-Ehh, będziemy musieli z nimi porozmawiać. I na koniec data urodzenia.
-10 października 376(rok oczywiście zmyślony.). – wszyscy spojrzeli na niego zdziwieni. Był dwa lata młodszy o wszystkich geninów biorących udział w Egzaminie. - Coś jeszcze?
-Nie –Kitsune opuścił gabinet Godaime i poszedł go hotelu.
-Tsuande-sama on jest niesamowity – skomentował Minato.
-Masz rację – odparł, ktoś wskakując do gabinetu przez okno. Był to starszy mężczyzna, miał białe włosy do pasa, ubranie pustelnika, a na plecach wilki zwój. – I praktycznie ma nie wyczuwalną chakre. 
-Jiraya-sama.
-Jiraya-sensei.
-JIRAYA! – krzyknęła blondynka i przywaliła mu, w ścianie powstała wielka dziura. – Ile razy mam ci mówić, abyś wchodził drzwiami. – Co tutaj robisz? – spytała, gdy ochłonęła, a sanin stanął przed nią.
-Niech wszyscy wyjdą – powiedział do Hokage.
-Wszyscy wyjść –rozkazała Tsuande. – Mów – rozkazała, gdy drzwi się zamknęły.
-Chodzi o Naruto – powiedział w końcu Żabi Mędrzec. Tsunade spojrzała na niego zaciekawiona.
-Wiesz gdzie jest? – spytała z nadzieją w głosie.
-Niestety nie, ale wiem gdzie był. Jakiś tydzień temu był w Sunie, strażnicy mi powiedzieli, ze szedł w kierunku Kraju Ognia i prawdopodobnie nadal jest gdzieś nie daleko Konohy.
-Dobra informacja, zaraz wyśle jakiś oddział Anbu, że by przeszukali okolice w promieniu kilkunastu kilometrów.